รีวิว Apollo 13 (1995) – อพอลโล 13 ผ่าวิกฤตอวกาศ

ตำนาน “ปฏิบัติการกู้ชีพในอวกาศ” ที่พิสูจน์พลังสติปัญญาและทีมเวิร์กของมนุษย์—จากเหตุการณ์จริงของภารกิจนาซ่าปี 1970 ถ่ายทอดโดยผู้กำกับ รอน ฮาวเวิร์ด และนักแสดงแถวหน้าอย่าง ทอม แฮงค์ส, เควิน เบคอน, บิล แพกซ์ตัน, เอ็ด แฮร์ริส, แกรี ซินนีส

ข้อมูลเบื้องต้น

  • ผู้กำกับ: Ron Howard
  • นำแสดง: Tom Hanks (Jim Lovell), Kevin Bacon (Jack Swigert), Bill Paxton (Fred Haise), Ed Harris (Gene Kranz), Gary Sinise (Ken Mattingly)
  • แนว: ดราม่า / ประวัติศาสตร์ / เอาตัวรอด
  • ปีฉาย: 1995
  • ความยาว: ~140 นาที
  • คะแนน IMDb (อ้างอิงหน้าเรตติ้ง): 7.7 / 10
    ดูหน้า IMDb

เรื่องย่อ (ไม่สปอยล์หนัก)

ภาพยนตร์ติดตามภารกิจจริงของยาน Apollo 13 ซึ่งตั้งใจจะเป็นการลงจอดดวงจันทร์ครั้งที่สามของมนุษยชาติ แต่หลังปล่อยขึ้นไม่นานก็เกิดเหตุระเบิดในโมดูลบริการจนยานเสียหายหนัก—ทำให้เกิดประโยคคลาสสิก “Houston, we’ve had a problem.” ลูกเรือจึงต้องเปลี่ยนภารกิจเป็น “พาทุกคนกลับบ้านให้ปลอดภัย” โดยใช้โมดูลดวงจันทร์ Aquarius เป็นเรือชูชีพชั่วคราว พร้อมข้อจำกัดมหาศาลเรื่องพลังงาน อากาศ และเส้นทางกลับโลก


สปอยล์เนื้อเรื่องแบบเต็ม

ภารกิจเริ่มต้นอย่างราบรื่น—จนถึงคำสั่ง “stir the tanks” ที่ทำให้ ถังออกซิเจน #2 ระเบิด ความดันออกซิเจนตกฮวบ ไฟฟ้าดับบางส่วน และระบบหลักเสียหาย ลูกเรือ Jim Lovell, Jack Swigert, Fred Haise จำเป็นต้องปิด Command Module เพื่อรักษาพลังงานสำหรับตอนกลับโลก แล้วอพยพไปใช้ Lunar Module – Aquarius เป็นที่พักและแหล่งพลังงาน

บนพื้นโลก ทีมควบคุมภารกิจนำโดย Gene Kranz (Ed Harris) ทำงานแข่งเวลาเพื่อคำนวณ free-return trajectory ให้ยานโคจรอ้อมดวงจันทร์แล้วมุ่งกลับโลก พร้อมวางแผน “เผาเครื่อง” แบบประหยัดเชื้อเพลิงด้วยการ เล็งด้วยหน้าต่างและเส้นขอบโลก-ดวงจันทร์ เพราะระบบนำร่องอัตโนมัติใช้พลังงานไม่ได้

ปัญหาใหญ่ถัดมาคือ คาร์บอนไดออกไซด์สะสม ในแคปซูล — ไส้กรองใน LEM เป็น “ทรงกระบอก” ส่วนไส้กรองสำรองของ CSM เป็น “ทรงสี่เหลี่ยม” (ขึ้นชื่อว่า “เอากล่องสี่เหลี่ยมเสียบหลุมกลม”) วิศวกรของนาซ่าจึงออกแบบอะแดปเตอร์ ทำมือจากถุงแผนที่ เทป ผ้าขนหนู และถุงปัสสาวะ ส่งขั้นตอนให้ลูกเรือประกอบจนระดับ CO₂ ลดลง

เมื่อเข้าใกล้โลก ลูกเรือโอนกำลังกลับไปที่ Command Module – Odyssey เพื่อการสกัดกั้นชั้นบรรยากาศ (re-entry) ขั้นสุดท้าย—ทุกอย่างถูกชั่งตวงด้วยวินาทีและวัตต์สุดท้าย ช่วงสัญญาณขาดหาย ระหว่างร่อนผ่านชั้นบรรยากาศยาวนานกว่าปกติ สร้างความระทึกสูงสุด ก่อนสัญญาณกลับมาและพาราชบดำน้ำลง ลงจอดกลางมหาสมุทรแปซิฟิกอย่างปลอดภัย (17 เมษายน 1970) โดยเรือ USS Iwo Jima เป็นผู้รับกลับบ้าน—ภารกิจที่ถูกจดจำว่า “successful failure” เพราะแม้พลาดเป้าหมายดวงจันทร์ แต่ช่วยชีวิตลูกเรือได้ครบ


รีวิว: อะไรเวิร์ก อะไรอาจแผ่ว

จุดแข็ง

  • ความแม่นด้านเทคนิค & ความเป็นมนุษย์ — หนังผสานศัพท์วิศวกรรม การบินอวกาศ และภาพการตัดสินใจยาก ๆ อย่างลงตัว ทำให้ผู้ชม “เข้าใจเดิมพัน” แม้ไม่ได้เป็นสายวิทย์
  • การแสดงระดับท็อป — Tom Hanks ถ่ายทอดความสุขุมของ Lovell ได้น่าเชื่อถือ ขณะ Ed Harris รับบทผู้นำทีมภาคพื้นดินที่ “failure is not an option” จนกลายเป็นวลีจำ
  • งานเสียง-ภาพ & จังหวะเล่าเรื่อง — การตัดสลับ “ยาน–ฮูสตัน–ครอบครัว” ช่วยเพิ่มแรงกดดันและอินเนอร์ พร้อมดนตรีประกอบที่ขับเคลื่อนความหวังตลอดเส้นทางกลับบ้าน

จุดสังเกต

  • ผู้ชมที่รู้ผลลัพธ์ทางประวัติศาสตร์แล้วอาจรู้สึกว่าความลุ้นลดลงเล็กน้อย
  • บางการบิดดราม่า/ไทม์ไลน์ทำเพื่อความเป็นภาพยนตร์ มากกว่าถอดตามเอกสาร 100% (แต่ยังเคารพข้อเท็จจริงหลัก)

บทสรุป: Apollo 13 คือหนัง “ตะลุยปัญหา” ชั้นครู—ย้ำว่าความสำเร็จไม่ได้มาจากฮีโร่เดี่ยว ๆ แต่มาจาก วินัย ทีมเวิร์ก และการไม่ยอมแพ้ต่อข้อจำกัด ดูวันนี้ยังร่วมสมัยและทรงพลัง


ตัวอย่างภาพยนตร์จาก YouTube


ที่มา: YouTube – Apollo 13: Official 30th Anniversary Trailer


เกร็ดชวนดูต่อ

  • IMDb หน้าหลัก: Apollo 13 (1995)
  • บทความ/ข้อมูลเบื้องหลังและรอบฉลอง 30 ปี (IMAX re-release) ค้นต่อจาก YouTube/สตูดิโอเพื่อเสริมการดูฉบับโรง

Author: komti

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *